KSIĘGA RODU Aleksandra Suchcickiego

Format A5, stron 125, oprawa miękka. Książka zawiera pięć linii pokoleniowych i siedem pokoleń członków rodu Aleksandra Suchcickiego urodzonego w 1844 roku w Sobieskach. Jestem jego wnukiem i obecnie najstarszym członkiem jego rodu. Księga ta rodziła się za długo, bo od 1998 do 2016 roku. Mam nadzieję, a nawet pewność, że na bazie rodu Aleksandra, z jego bocznych linii pokoleniowych będą rodzić się dalsze księgi rodów wprawdzie pod innymi nazwiskami, ale ze świadomością, że część ich korzeni wywodzi się z rodu Aleksandra Suchcickiego. Uwaga: Książka przeznaczona jest tylko do użytku wewnętrznego.

Ród Suchcickich

Ród Suchcickich h. Ostoja Od dawna, bo już od samego dzieciństwa wiedziałem, że mam nazwisko rzadko w Polsce spotykane. Były wtedy nas dwie rodziny mieszkające w sąsiedztwie. To była nasza rodzina w liczbie 7 osób i rodzina stryja też w liczbie 7 osób. Ponadto wiedziałem, że w odległej wsi, z której pochodzimy, mieszka jeszcze rodzina drugiego stryja, ale wcale nie wiedziałem, iż tuż w pobliżu w odległości jednego kilometra w małym jednoizbowym domku mieszka moja ciocia. Nie wiedziałem chyba tylko dlatego, że ona miała inne nazwisko po mężu. Tylko tym wg mnie w tamtym czasie można było sobie to zdarzenie wytłumaczyć. Teraz po wielu latach dzięki internetowi wiem o wiele więcej. Jest nas w kraju o nazwisku Suchcicki 317 osób płci męskiej i 324 osób płci żeńskiej, razem 641 osób. Poza tym wielu jest rozproszonych po całym świecie. Ale jest to i tak strasznie mało w porównaniu z innymi polskimi nazwiskami. Na przykład w porównaniu z najbardziej popularnym nazwiskiem (Nowak - 203506 osób) i z nazwiskiem (Winnicki) będącym na tysięcznym miejscu z 5073 osobami. Ale nie jest jeszcze tak źle, są też nazwiska jeszcze rzadsze tylko z kilkunastoma osobami. Warto jednak podkreślić, że nazwisko Suchcicki jest nazwiskiem starym, bo z dokumentów publikowanych w internecie wynika, że było już znane w XVI wieku, a może nawet jeszcze wcześniej, tylko ja na razie o tym nie wiem. Poniżej notatka znaleziona w internecie. „1588.01.08 Król nadaje Piotrowi Suchcickiemu (Suchcziczki), słudze królewskiemu, pewne dobra w powiecie dorpackim w dożywocie. Nadanie dotyczy majętności zmarłego Jakuba Sokołowskiego przypadłych skarbowi prawem kaduka. Suchcicki jest zobowiązany służyć zbrojnie ze szlachtą inflancką. Dokument opatrzony został pieczęciami Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego. łac. Datum: Kraków. MK 134, k. 9v-10 [SMK III, nr 13]” Stąd nasuwa się pytanie dlaczego jest nas tak mało, skoro nasz ród jest tak stary? Nie wiem czy mam rację, ale mam na ten temat swoją teorię, którą poniżej przedstawiam. Istniejące w przyrodzie prawo zachowania gatunku polega na takim zakodowaniu poszczególnych osobników, że łączą się w pary tylko osobniki najbardziej do siebie pasujące, to znaczy mogące wydać najlepsze jakościowo potomstwo. Dotyczy to nie tylko zwierząt, ale również i ludzi. We właściwym dobieraniu się osobników podstawową rolę spełniają ich zmysły. Jest to głównie wzrok, słuch, węch, dotyk. Wszystkie te doznania zmysłowe po przetworzeniu się w mózgach danych osobników, oddziałując jednocześnie na odpowiednie hormony, tworzą wzajemne pozytywne lub negatywne uczucia. Od jakości tych właśnie uczuć zależy pozytywny lub negatywny wynik doboru naturalnego. Po wnikliwszym przyjrzeniu się temu zagadnieniu, możemy zauważyć, że natura przewidziała również możliwość zaistnienia warunków do negatywnego doboru naturalnego. To znaczy takich warunków, w których dobór mógłby odbyć się nie zawsze zgodnie z założeniem, warunków w których by zawiodły u łączących się par posiadane zmysły. Oto chociażby może niezupełnie prawdziwy, ale wydaje się na pierwszy rzut oka dosyć prawdopodobny przykład. Jak wiadomo, osobnik płci żeńskiej posiada dwa chromosomy XX, a osobnik płci męskiej dwa chromosomy X i Y. Na płeć dziecka nie ma żadnego wpływu matka. Płeć dziecka zależy wyłącznie od ojca, od tego który jego chromosom połączy się z chromosomem matki. Jeżeli Y - będzie dziecko płci męskiej, natomiast jeżeli połączy się X - będzie dziecko płci żeńskiej. Można przypuszczać, że ojciec będąc w danym okresie osobnikiem w słabszej kondycji, będzie posiadał chromosomy Y też mniej aktywne. Dlatego wtedy nie dojdzie do połączenia chromosomów XY, a połączą się chromosomy XX i dziecko otrzyma silniejszą płeć żeńską. Być może w ten sposób, w tej ostatniej fazie też następuje eliminowanie możliwości powstawania osobników słabszych płci męskiej, która jak wiadomo w doborze naturalnym będąc bardziej aktywną, ma większy wpływ na przebieg tego doboru. Po drugie - wg mojego przypuszczenia nasz Ród jest pozbawiony dopływu osobników tzw. „obcych” to znaczy takich, co to z jakichś powodów zmieniają swoje dotychczasowe nazwiska na nowe. Nasze dość trudne w wymowie nazwisko chyba ich do tego nie zachęcało. To są wg mnie przyczyny, że jest nas na świecie tak mało. Aby uwiarygodnić tę pierwszą szeroko opisaną przyczynę małej liczby członków rodu, przytoczę przykład. Mój stryj miał cztery córki i jednego syna. Jego syn miał niestety tylko jedną córkę. Wobec tego linia jego rodu skończyła się i jej już nie ma. Natomiast po moim ojcu zostało czterech synów i jedna córka. Po jednym moim bracie jest dwóch wnuków, a po drugim trzy córki. Jeden z braci zmarł w dzieciństwie. Ja mam jednego syna, a ponieważ jest on już „przerośniętym” kawalerem, więc myślę, że na nim moja linia też się skończy. Z tego wynika, że od czasu, gdy mój ojciec i stryj się urodzili, minęło prawie sto trzydzieści lat i nic się nie zmieniło, bo w dalszym ciągu zdolnych do rozwoju rodu jest do dnia dzisiejszego też tylko dwóch mężczyzn. Są to wnukowie jednego z moich braci. Sto trzydzieści lat minęło, a przyrost na poziomie zerowym. Do chwili napisania tych zdań, wcale nie byłem tego świadomy. Ale nasunęła mi się przy tym ciekawa myśl. Skoro jest nas tak mało i nie ma wśród nas „obcych”, to na pewno wszyscy jesteśmy krewnymi i dlatego powinniśmy się poznać. Jeżeli niemożliwe jest poznanie się osobiste, to przynajmniej powinno to nastąpić na poziomie wirtualnym. Ciekaw jestem, co o tym sądzicie, jakie na ten temat jest Wasze zdanie? Dalsze moje przypuszczenie jest takie, że obecnie jestem chyba jednym z najstarszych osób naszego Rodu. Z tego wynika moja propozycja abyśmy zwracając się do siebie mówili po imieniu. Tak jest prościej i bardziej zbliża. Ponadto z internetowych informacji wiem, że są między nami informatycy, dlatego proponuję (jeżeli będzie ich taka wola), aby spróbowali stworzyć taką stronę internetową, na której wszyscy z nas mogliby mieć swoją podstronę. Na tych podstronach mogliby umieszczać dane dotyczące swoich linii rodowych w zakresie uznanym za stosowne, oraz inne dane dotyczące naszych przodków odgrzebane z dalekiej przeszłości. Z tego będzie mogła powstać Historia Rodu Suchcickich. Proszę o wyrażenie swojego poglądu na ten temat. To na razie tyle, co przyszło mi do głowy. To, co napisałem umieszczam na moim nowym blogu specjalnie do tego celu przeznaczonym. Ciekaw jestem, co o tym sądzicie? Chętnie posłucham jakie jest Wasze zdanie i czy podzielacie mój pogląd? Swoje wypowiedzi umieszczajcie w komentarzach, a potem zobaczymy, co się z tego wyłoni. Serdecznie wszystkich pozdrawiam – Czesław P.S. Zachęcam do zajrzenia na moją stronę w Interia 360, na której publikuję moje artykuły. http://interia360.pl/uzytkownik/artykuly/czeslaw-suchcicki,33417